Nederlandstalige Kroaat...jaja, da zal wel Jordi!

Even een kort bericht...kwestie van jullie toch niet al te lang op jullie honger te laten zitten. Het is gewoon dat we nu niet zo gigantisch veel te vertellen hebben...buiten het feit dan dat de Kroatische zon toch al snel weer besloot te gaan schijnen en dat de prachtige rotspartijen hier dus in beklimbaar worden. Dus ja...veel klimmen he. Echt een aanrader! Kom hier alleen niet in de zomer, want dan is het hier ten eerste veels te warm en wordt je ten tweede bedolven onder de toeristen. Trogir is een kleine vlieghaven waar je vast goedkoop op kunt vliegen en het ligt vlakbij Split, waar alles zowat rond geconcentreerd ligt. Het is ongelooflijk wat er hier aan potentieel is van nog te openen routes! Kroatie heeft gewoon een overschot. Ik krijg de indruk dat de klimmers deze plek gewoon nog niet echt kennen. Paradijs dus! Ik vertel het enkel aan jullie...zeg het alleen door aan de mensen die het waard zijn he!

Verder een kleine annecdote over onze camion. Het ding doet het nog steeds. (hoe zit het met de weddenschappen?!) Tis te zeggen...an sich doet hij het nog steeds. Toch liet de accu ons deze week even in de steek. We stonden geparkeerd op wat het plaatselijke stort bleek te zijn omdat de rotsen daar vlakbij waren en het er rustig was. Toen de wagen niet meer startte, hielden we eerst een stuk of 3 auto s aan om de batterij op te laden...jongens jongens...10 minuten is voor veel mensen toch echt wel lang blijkbaar. Bezin u mensen, bezin u! Maar goed...de wagen wilde maar niet starten. Uiteindelijk kropen we maar lekker warm weer in de bus met het plan de volgende dag naar een garage te gaan en de accu onder een acculader te leggen. En toen...als uit de hemel gezonden (want zeg nu zelf, wat is de kans?!) komt er een gast aanrijden in een klein wrakske. Een oude Kroaat die begot Nederlands praat. Die gast had ons met ons velookes door het dorp zien rijden en had besloten ons te achtervolgen om onze nummerplaat te checken. "Voor Nederlanders doe ik alles!" Dat ik Belg was deerde hem niet. "Dat is hetzelfde!" Ik heb toen maar wijselijk gezwegen... :) De man had 36 jaar lang in Nederland gewerkt en sleet nu zijn oude dag in zijn geboortedorp Omis. (Klimmers, onthoud deze naam!!) En wat meer was...voor Nederlanders deed hij werkelijk alles. De volgende dag trommelde hij de juiste mensen op en werden we gewoon even in gang getrokken. De les die we leren...dat oude kreng moet toch minstens om de 2 dagen in gang worden getrapt, wil het ons niet in de steek laten.

We hebben samen besloten naar Bosnie toe te rijden om er de auto eens een goedkope onderhoudsbeurt te gunnen. Bladveren kraken nogal fel in de bochten, waterpomp moet worden vervangen en het zou ook wel fijn zijn moest er terug iets gaan werken van elektriciteit. (En niet zomaar willekeurig aanspringen die ene keer we geeeen licht nodig hebben!)

Goed, lieverds, ik laat jullie, want moet Jordi uit de kroeg gaan sleuren voor hij straks weer eens met zijn fietske "nen totter" maakt. (Die ene bewuste keer kon ik, moet ik eerlijk toegeven, ook nog allesbehalve rechtdoor fietsen hoor...Kroatische kroegen zijn best gezellig en het zijn volgens mij overal ter wereld de beste plekken om de lokale taal te leren. Ook al is de woordenschat niet steeds bruikbaar in de winkel s anderendaags...)