Een goede start in Sint Petersburg

Ondertussen ql zeer een pqqr dqgen in Ruslqnd... en ja hoor, ook weer wennn aan dat vreselijke qwerty toetsenbord. Vergeef me de typefouten af en toe dames en heren!

Ondertussen al een paar dagen in Rusland en we zitten nog altijd niet achter tralies. Wie had dat gedacht. Onze vrees, gebaseerd op het algemeen verspreide beeld, bleek tot nog toe ongegrond. Al zijn er cliches die wel kunnen worden bevestigd.
De eerste paar nachten vonden we in Sint Petersburg onderdak voor een schamele 8 euro per nacht. (ik bespaar jullie de berekeningen naar Roebels..) De eerste 2 nachten hadden we de slaapzaal voor onszelf, maar natuurlijk derde nacht goede nacht.. tegen middernacht trokken we de deur open om daar een Russisch tafereel van vodka drinkende, rokende bierbuiken voor onze ogen te zien ontrollen. Gezellig met zijn allen zaten ze op ons bed, mijnen Donald Duck ocharme half verpletterd. Na subtiele gebarentaal verduidelijking krasten ze toch redelijk snel op, rookpluimen achterlatend. Hun luidruchtige stemmen bleven nog enkele uren naklinken doorheen de gangen. Lang leve oordopjes!
Sint-Petersburg is een aangename stad, maar om het nu uit te schreeuwen over de daken, vind ik ook overdreven. De stijl van bouwen doet denken aan Wenen, neo-classisisme heet dat geloof ik. Toch verloor het zijn grandeur wat doorheen de jaren van communisme. Paleizen werden onderverdeeld in familiewoningen met vaak gemeenschappelijk sanitair. Mensen hebben hier ook belange niet dezelfde koopkracht als bij ons. Met 150 euro per maand kom je ook hier niet ver. Buiten het centrum vind je de typische op elkaar gepakte bijenkorven. In hun zomerse aanblik met grote parken en speelpleinen vallen ze eigenlijk nog mee. In de winter moet grijsheid hier heersen.
Wat viel er ons nog op bij onze eerste impressies? De Russen zijn heus niet allemaal norse schepsels. Overheidsbeambten en supermarktkassiersters doen hun reputatie echter wel eer aan. Verder had tonton Jan gelijk toen hij vertelde dat veel russische vrouwen poppemiekes zijn die maar al te graag poseren voor de foto. Overal zie je vrouwen,waarnaast ik mezelf een olifant voel, op duizelingwekkende stilleto's rond paraderen. En dan hangt er meestal zo een Russische vent aan hun arm waarbij je je afvraagt wat ze er in godesnaam in zien. Rik brengt me verduidelijking als hij me uitlegt dat er door recente oorlogen een overschot aan vrouwen bestaat. Bovendien zijn al heel wat mannen tegen hun 35 impotent door overdreven alcoholgebruik. Voor deze zelfde reden zijn mannen hier volgens Rik ook niets waard als arbeiders. Je ziet dan ook veel Oezbeki rondlopen die hier geld komen bij elkaar werken.
Al enkele keren vernoem ik Rik. Wat precies zijn link is met de 'De Beveres' daar ben ik nog steeds niet achter, maar hij zorgde in elk geval voor onze paspoorten en voor al enkele verduidelijkingen links en rechts. Een man met een enorm zakeninstinct die weet dat er hier geld te rapen valt. Dit in ruil voor enorme persoonlijke investering. Je moet het maar allemaal aandurven hier. Wat hij aanraakt, schijnt in goud te veranderen. Hij braakt vlot Russisch uit, op dezelfde manier dat hij zijn andere 6 talen beheerst. Hij leeft in een mooi huis met de nodige huishoudhulp, een gigantisch monster van een hond die het nodig vindt Julien regelmatig te bespringen en een heerlijke banya. Een soort van sauna waarbij je een grappige hoed draagt als bescherming tegen de hitte en waar je ervan langs krijgt met eiken/berkentwijgen. We worden uiteraard getrakteerd op deze unieke ervaring. Een brute patriarch die de touwtjes maar al te graag in handen houdt, maar eentje met een gouden hart. Op zondag komt alle werkvolk langs voor een barbeque bij hem thuis. Wij vertrekken met de nachttrein richting Moskou.
Spijtig genoeg zijn we te laat voor slaapcoupes en dus brengen we de nacht krammikig door op zitplaatsen die we delen met nog 4 mensen. We passen ons aan aan de omstandigheden... Julien improviseert de ruimte onder de banken tot slaapplek en ik krul mezelf op in de meest onmogelijke houding. De Kazach vrouw, die mij tot op borsthoogte komt, neemt ongegeneerd drie kwart van de bank naast me in...En zo komen we aan in Moscou voor meer avonturen. Wordt vervolgd.